Niewysycający się ekstremalny magnetoopór i wielka elektronowa magnetostrykcja w LuAs
Phys. Rev. Research 1, 032016(R) (2019)
OPUS 11 NCN-2016/21/B/ST3/02361(2017)
OPUS 11 NCN-2016/21/B/ST3/02361(2017)
J. Juraszek, Ł. Bochenek, A. Rudenko, M. M. Hosen, M. Daszkiewicz, Z. Wang, J. Wosnitza, Z. Henkie, M. Samsel-Czekała, M. Neupane, and T. Cichorek
Zmiana koncentracji elektronów i dziur pod wpływem pola magnetycznego może prowadzić do wyraźnej zmiany długości niemagnetycznego semimetalu (magnetostrykcja). Dla topologicznie trywialnego semimetalu LuAs zmierzono zarówno gigantyczny (400 000% w 60 T) magnetoopór, jak i bardzo dużą magnetostrykcję (2×10-5 w 16 T). Obserwacje te dowodzą, że konwencjonalne nośniki ładunku elektrycznego odgrywają bardzo dużą rolę, a nawet mogą dominować własności transportowe topologicznych semimetali Diraca i Weyla.